Algemene introductie
- Kun je jezelf kort voorstellen? Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Kyra ten Brink, een fotograaf en fotografiestudente aan de Willem de Kooning Academie Rotterdam. In mijn werk onderzoek ik de relatie die vrouwen met zichzelf hebben, met een focus op vrouwelijkheid, intimiteit en zelfverbinding.
Mijn projecten ontstaan vaak vanuit persoonlijke vragen, waarbij fotografie mijn middel is om antwoorden te vinden. Het stelt me in staat om stilte te vinden in de chaos, de wereld met aandacht te observeren en mijn gevoelens te vertalen naar beeld. - Hoe voelt het om kwartaalwinnaar te zijn? Had je dit verwacht?
Geweldig! Het aangevraagde budget was voor een groepsproject met medestudenten van mijn opleiding en het gaf ons de mogelijkheid om onze werken op een professionele manier uit te werken en met een groter publiek te delen in de vorm van een expositie. Ik vind het een hele mooie kans en ik waardeer het enorm dat het Fleur Groenendijk Foundation jonge makers op deze manier steunt in hun carrières.
- Wat betekent deze erkenning voor jou persoonlijk en professioneel?
Voor mij markeert dit de eerste stappen naar een carrière buiten de academie. Alle studenten binnen dit project studeren dit jaar af, wat betekent dat we vanaf juni op eigen benen staan. Dat is een prachtige, maar ook spannende overgang—het moment waarop we als kunstenaars echt aan de slag gaan. Het inzicht in hoe een budgetaanvraag werkt, de mogelijkheden ontdekken over hoe je als kunstenaar projecten kunt organiseren en het besef dat er organisaties zijn die bereid zijn om het betreffende project te ondersteunen, geven me veel vertrouwen en een positief vooruitzicht!
Over het winnende project/werk
- Kun je ons iets vertellen over het project of werk waarmee je hebt gewonnen?
Het project waarmee wij hebben gewonnen heet Rythms & Ruins en is onderdeel van de Honours minor aan de Willem de Kooning Academie. De minor Visual Cultures richt zich op het kritisch en speculatief onderzoeken van visuele cultuur in een neoliberale samenleving. Binnen ons overkoepelende thema “Rhythms & Ruins”onderzoeken we de rol van kunst en culturele productie in tijden van crisis, met een focus op ritme en ruïnes als symbolen voor de herdenking van sociale, politieke en artistieke systemen. Binnen de minor hebben wij met 60+ leerlingen gewerkt rondom deze thematiek, wat resulteerde in diverse werken in verschillende disciplines. - Wat was de inspiratie achter dit werk? Hoe is het ontstaan?
In dit interview zoom ik in op het werk dat ik binnen deze minor heb gecreëerd. Mijn praktijk draait om zelfverbinding en vrouwelijkheid, en binnen dit project heb ik onderzocht hoe verstilling een tegenbeweging kan vormen binnen een wereld die constant in beweging is.
Ik creëerde Paused, een ruimtelijk werk waarin de bezoeker wordt uitgenodigd om stil te staan. De ruimte is afgeschermd met gordijnen, waardoor externe prikkels worden buitengesloten en er geen afleiding is door de chaos van buitenaf. Hier, in de beslotenheid van het werk, ontstaat ruimte om te vertragen en naar binnen te keren.
Verstilling staat centraal in zowel mijn maakproces als mijn werk, omdat ik geloof dat stilte iemand dichter bij zijn kern brengt. Het biedt ruimte om te voelen, jezelf beter te leren kennen en zo een groeiproces aan te gaan waarin je sterker in je eigen kracht komt te staan. In de drukke maatschappij van vandaag, waarin we niet worden aangeleerd om werkelijk verbinding te maken met onszelf, zie ik dit werk als een noodzakelijke uitnodiging om juist dat te doen.Binnen de thematiek van deze minor, waarin ritme en verandering een belangrijke rol spelen, fungeert verstilling als een noodzakelijk contrast—een moment van reflectie tussen de ruïnes van het oude en de opbouw van het nieuwe.
- Welke technieken of materialen heb je gebruikt?
Normaal gesproken werk ik met fotografie en presenteer ik mijn werk als ingelijste foto’s. Dit keer ben ik een meer ruimtelijke benadering aangegaan, met een sterke focus op zintuiglijke prikkels. Ik onderzocht hoe geur, licht, textuur en geluid bijdragen aan de ervaring van verstilling.
In de ruimte heb ik een geurpalet gebruikt dat rust en introspectie stimuleert, hing er een geluidsdempende koptelefoon om externe prikkels te minimaliseren en zorgde warm licht voor een intieme, geborgen sfeer. Door deze elementen samen te brengen, wilde ik een omgeving creëren die de bezoeker uitnodigt om niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel tot stilstand te komen. - Welke boodschap of emotie wil je met dit werk overbrengen?
Met dit werk wil ik de bezoeker uitnodigen om de verbinding met zichzelf aan te gaan—op alle niveaus. Niet alleen de mooie en lichte kanten, maar ook de rauwe, ongemakkelijke en minder perfecte aspecten van het zelf. Paused creëert een ruimte waarin je zonder afleiding naar binnen kunt keren, jezelf kunt observeren en werkelijk kunt voelen. In een maatschappij die ons weinig leert over zelfverbinding, zie ik verstilling als een krachtig middel om dichter bij onze kern te komen en ons volledige zelf te omarmen—the good, the bad, the ugly.
Persoonlijke en artistieke ontwikkeling
- Hoe ben je in dit vakgebied terechtgekomen?
Mijn liefde voor beeld is er altijd al geweest. Voordat ik met fotografie begon, was ik veel met film bezig en legde ik alles vast wat er om mij heen gebeurde. Mijn moeder fotografeerde altijd, en toen ik haar met een camera zag, werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik begon zelf te experimenteren en ontdekte al snel hoe fijn ik verhalen vertellen door middel van fotografie vind.
Het voelde als een van de meest natuurlijke keuzes ooit om dit te gaan studeren—ik zie mezelf eigenlijk niets anders doen!
- Wat heeft je het meest beïnvloed in je carrière tot nu toe?
Ik denk toch wel het studeren aan de kunstacademie. Na 4 jaar studeren zie ik steeds meer hoe mijn manier van kijken en denken is veranderd door mijn studie, op een goede manier. Ik vergelijk het vaak met het kijken door de lens van een kind, vol nieuwsgierigheid en alles opmerkend. - Wat betekent kunst/creatie voor jou?
Voor mij betekent kunst en creatie vooral verbinden. Het is een manier om in contact te komen met mezelf, maar ook met de mensen die voor mijn lens staan, de landschappen die ik vastleg en de verhalen die ik mag vertellen. Door te creëren kan ik de wereld om me heen intenser ervaren en die diepere lagen van verbinding tastbaar maken—zowel voor mezelf als voor anderen. - Hoe zou je jouw stijl of benadering omschrijven?
Mijn stijl zou ik omschrijven als autonome fine art fotografie, met een mindful benadering, waarbij ik bewust ruimte maak voor verstilling. - Zijn er specifieke thema’s of onderwerpen die vaak terugkomen in je werk?
Er zijn een aantal thema’s die vaak terugkomen in mijn werk, waarvan vrouwelijkheid en sensualiteit momenteel centraal staan. Ik ben gefascineerd door de manier waarop we onszelf verbinden door onze vrouwelijke energie en de rol die dit speelt in onze dagelijkse ervaringen. Bijvoorbeeld, hoe beïnvloedt het bewust bewegen in lijn met onze hormonale cyclus de verbinding die we voelen met onszelf? Naast vrouwelijkheid is intimiteit een ander kernonderwerp. Intimiteit wordt vaak geassocieerd met lichamelijke nabijheid, maar ik ben vooral geïnteresseerd in hoe we intimiteit kunnen ervaren op emotioneel en psychologisch niveau. Hoe voelt intimiteit in zijn diepste vorm, en hoe geef je die ruimte, zowel met anderen als met jezelf? Ten slotte speelt verstilling een belangrijke rol in mijn werk. Ik geloof dat stilte en introspectie belangrik zijn om echte verbinding met onszelf te vinden, en dat is een proces dat ik in mijn werk probeer te onderzoeken en vast te leggen.
Impact en toekomstplannen
- Wat betekent deze prijs voor je toekomstplannen?
Deze prijs betekent voor mij een belangrijke stap in het verder vormgeven van mijn toekomst als kunstenaar. Het winnen van de prijs heeft me ook doen inzien hoe kunstsubsidies kunstenaars in staat stellen om financieel rond te komen en zich volledig op hun eigen praktijk te richten en deze te verdiepen. Als net afgestudeerde kunstenaar is het vaak een uitdaging om de balans te vinden tussen eigen werk en financiële stabiliteit, en steun zoals deze maakt dat veel gemakkelijker - Hoe ga je de erkenning en eventuele middelen die hiermee gepaard gaan benutten?
De expositie van ons minorproject heeft plaatsgevonden en was een groot succes! Ik beschouw de interacties die ik daar had als zaadjes die ik heb geplant en die in de toekomst kunnen uitgroeien tot iets moois. Momenteel ben ik bezig met het versterken van mijn online aanwezigheid, en ik wil de mensen die de expositie hebben bezocht op de hoogte houden door middel van regelmatige updates. Hopelijk komen ze ook weer langs tijdens de afstudeershow.Wellicht komen ze ook weer langs op de afstudeershow. - Zijn er projecten waar je momenteel aan werkt of plannen voor de toekomst?
Mijn afstudeerproject! Dit zal een verdieping zijn van alle thema’s die ik hier al eerder heb genoemd. Het project heet ‘Journeying Home’ en het is een fotografisch project dat de intieme relatie onderzoekt die we als vrouwen met onszelf hebben, met een focus op thema’s zoals vrouwelijkheid, sensualiteit en zelfverbinding. Ik ga met 6 vrouwen de samenwerking aan en ik ga hun ervaringen vastleggen door middel van fotografie en een korte documentaire, spannend! - Heb je een droomproject dat je ooit nog wilt realiseren?
Ik geloof dat ik momenteel al bezig ben met mijn droomproject! Het samenwerken met andere vrouwen en het ontdekken van een rode draad door onze ervaringen via mijn onderzoek vind ik enorm bijzonder. Daarnaast werk ik samen met een printmaker om prints te creëren die aansluiten bij de thema’s in mijn werk, zoals Toyobo-prints. Dit zijn allemaal dingen waar ik vorig jaar van droomde! Verder laat ik het gewoon op me afkomen en ben ik benieuwd waar dit avontuur me verder zal brengn! - Hoe kunnen mensen meer van jouw werk ontdekken of volgen?
Op mijn Instagram @kyratbrink of op mijn website www.kyratenbrink.com
Afsluiting
- Wil je nog iets delen met de lezers/kijkers?
Dankjewel voor het lezen van deze tekst, dat vind ik heel waardevol:) - Heb je een advies voor anderen die ook in jouw vakgebied actief zijn of willen worden?
Hoewel ik zelf ook nog heel erg aan het begin sta, geloof ik wel dat het aangaan van de spannende en uitdagende momenten je het verst kunnn brengen. Ik weet niet of dit het beste advies is, maar ik heb in ieder geval gemerkt dat de momenten waarop ik twijfelde – “Kan ik dit wel?” – vaak juist de momenten waren waarop het de beste keuze was om “ja” te zeggen en er volledig in te duiken. Doodeng maar achteraf alleen maar leuk!